ஜோதி கண்டேன்

ஒம்நமசி வாயவென
  உள்ளம் உயிர் உள்ளிருந்து
நாமணக்க நானுரைக்கும் மந்திரம் -அந்த
சோமனையே கட்டிவரும் எந்திரம்.

பித்தனவன் பேரைச் சொல்லி
  மத்த சுகம் தூரத் தள்ளி
நித்தம்நித்தம் நான் படிக்கும் பாட்டு - என்
அத்தனவன் இன்னருளைக் கேட்டு.

நானுரைக்கும் நூறு கவி
  நாயகனின்  காதில் சென்று
தேனொழுகச் செய்து தித்திக்காதோ -என்
கானம் தவிர்த்தால் அதுவும் காதோ?

ஆதிசக்தி அம்பிகைக்கு 
  அண்டம் புவி ஆளச் சொல்லி 
பாதி உடல் தந்தவனைப் போற்றி - ஒரு 
ஜோதி கண்டேன் உள்ளமதில் ஏற்றி. 

தஞ்சமென அப்பனவன் 
  தாள்பிடித்து நான் தொழுது 
அஞ்செழுத்து மந்திரத்தை ஓதி - என் 
நெஞ்சுக்குள்ளே தீவளர்த்தேன் ஊதி.

உள்ளுக்குள்ளே மூண்டெழுந்து 
  நின்றெரியும் ஜோதியினை 
சொல்லுக்குள்ளே கொண்டுவரக் கூடுமோ?- அவன் 
வல்லமையை நாவெழுந்து பாடுமோ?

காலடியும் மேல்முடியும் 
  கண்டுகொள்ள போட்டியிட்டு 
மாலவனும் பிரம்மனுமே தோற்க -ஒரு 
காலம் வருமோ எனையும் ஏற்க ?

வேதங்களில் நான்குமாகி 
  பூதங்களில் ஐந்துமாகி 
ஆதாரங்கள் ஆறின் வழி தெரிவான் - அவன் 
பாதாளமும் வானுலகும் விரிவான். 

இச்சை கொண்ட தேவரெல்லாம் 
  இன்னமுதம் அள்ளித்தின்ன 
நச்சை மட்டும் தானே உண்ட சாமி - இட்ட 
பிச்சையிலே வாழுதிந்த பூமி. 

ஆலமுண்ட கண்டனிடம் 
  பாலகனும் ஓடிவந்து 
ஓலமிடக் கண்டு உள்ளம் பதைத்தான் - அவன் 
காலனையே காலால் எட்டி உதைத்தான். 

கண்ணப்பனின் கண்பறித்து 
  சின்னப்பிள்ளை ஊன் அரிந்து 
என்ன பயன் கண்டு கொண்டான் அறியேன் - அந்த 
மன்னனிடம் மாட்டிக் கொண்டேன் சிறியேன்.

பிட்டுக்கென மண்சுமந்து 
  பிரம்படியால் புண்சுமந்து 
கட்டிக்கொண்ட புண்ணியங்கள் என்னவோ? - அவன் 
பட்டதெல்லாம் தன்னடியார்க் கல்லவோ ! 

செட்டிப் பெண்ணின் தாயுமாகி 
  பட்டினத்தார் சேயுமாகி 
இட்டமுடன் கொண்ட வேடம் கொஞ்சமோ - இன்னும் 
திட்டமிடும் மேடை எந்தன் நெஞ்சமோ?

இன்பம் வரும் வேளையிலும் 
  துன்பம் வரும் வேளையிலும் 
ஜம்புலிங்கம் பேரைச் சொல்லித் துதிப்பேன் - பொன் 
அம்பலத்திலே மனதைப் பதிப்பேன்.

நெற்றிவிழி யால்மதனைச் 
  சுட்டவனின் பாதமலர் 
பற்றிக்கொண்டு நான்துதித்துக் கிடப்பேன்- அவன் 
உற்ற துணையால் விதியைக் கடப்பேன்.

நெட்டநெடு மாமலையாய் 
  நின்றவனின் பாதமண்ணை 
தொட்டெனது பாவங்களைத் தீர்ப்பேன்-மலை 
சுற்றிவந்து புண்ணியங்கள் சேர்ப்பேன்.

உண்ணாமுலை தேவியோடு 
  ஓடிவந்து காட்சிதர 
அண்ணாமலை தாள்வணங்கி வருவேன்- தவம் 
பண்ணாமலே கேட்டவரம் பெறுவேன்.

கோளனைத்தும் கூடித் தொழும் 
   கூத்தனவன் கால்பிடித்து 
காலனையும் நானெதிர்த்து வெல்வேன் - வாழ் 
நாளனைத்தும் அஞ்செழுத்தைச் சொல்வேன்.

நீற்றை  அள்ளிப் பூசிக்கொண்டு 
  நேசன்புகழ் பேசிக்கொண்டு 
போற்றுகின்றேன் அய்யனவன் பேரை - மனதில் 
ஏற்றிக்கொண்டு ஓட்டுகின்றேன் தேரை.

பாடுபட்டுக் காத்த உயிர் 
  கூடுவிட்டு ஓடும்வரை 
ஆடுகின்ற ஆட்டங்களும் எத்தனை - பதறி 
தேடுகின்றேன் ஆட்டுவிக்கும் பித்தனை. 

சிவகுமாரன் 

 

  பிரபாகரனின், ஊனை உருக்கும்  குரலில் இறையனுபவம் பெறுங்கள்

சமர்ப்பணம் : 
அருட்கவி வலைத்தளத்திற்கு தொடர்ந்து ஆதரவு  அளித்து வந்த, இறைத்தொண்டர் அமரர் : இராஜராஜேஸ்வரி அவர்களுக்கு  

ஆண்டுதோறும் நடப்போம்.

பழனிமலை தணிகைமலை 

   பரங்குன்றம் சுவாமிமலை
அழகர்மலை செந்தூர் அலை எங்கும் - எங்க(ள்)
   ஆறுமுகா உந்தன் அருள் பொங்கும்.

பார்வதியின் வேலெடுத்து 

   பகைவெல்ல  சூளுரைத்து
சூரர்குலம் வேரறுத்துக் கொன்றாய்-அந்தச்
   சூரனையும் சேவலாக்கி நின்றாய்.

சுட்டபழம் கேட்ட அவ்வை
   செந்தமிழில் நீ மயங்கி
இட்டமுடன் நாவல்கனி பறித்தாய்- அதை
   எடுத்தவள் மணல் ஊதச் சிரித்தாய்.

கண்ணில் காதல் கொப்பளிக்க
   கணபதி ஒத்துழைக்க
கன்னிமானைத் தேடுவதாய் துரத்தி - நீயும் 

   கவர்ந்திட்டாய் மயங்கினாள் குறத்தி.

புள்ளிமானைத் தேடிக்கிட்டு 

   பொறுப்பின்றி மெனக்கெட்டு

வள்ளி பின்னே சுத்தி நீயும் திரிந்தால் - உன்னை
   வையப் போறார் அப்பனுக்குத் தெரிந்தால். ...

வேதகுரு பிரம்மனையே
   வேதத்திற்குப் பொருள்கேட்டு
சோதித்தது போதுமடா குறும்பா-எம்மைச்
   சோதித்திட உந்தன் மனம் இரும்பா?

அத்தனுக்கேப்  பிரணவத்தின்

   அரும்பொருள் சொல்லிவைத்த 

புத்திரனே ஞானஸ்கந்த குருவே - எங்கள் 

   புத்தியெல்லாம் உந்தன் எழில் உருவே,

அப்பன் மேலே கோச்சுக்கிட்டு 

   ஆண்டிக்கோலம் பூண்டுக்கிட்டு
தப்புசெய்ய வேணாமய்யா கந்தா- உன்னைத்
   தாங்கிக்குவோம் கீழிறங்கி வந்தா

உச்சிமலை ஏறிக்கிட்டு 

   ஒய்யாரமா நின்னுக்கிட்டு
பச்சபுள்ள பேலெதுக்கு ஆட்டம்? - உன்னைப்
   பாக்க இங்க காத்திருக்கு கூட்டம்.

கோவணத்தக் கட்டிக்கிட்டு 

   குன்றின்மேலே ஏறிக்கிட்டு
தேவையில்லை இந்தக் கோபம் முருகா - எங்கள்
   தேவையெல்லாம் தீர்க்க ஓடி வருவாய்.

ஆறுபடை வீடு நோக்கி 

    ஆறுதலைத் தேடி வந்தோம் 

ஆறுதலைக் கொண்ட எங்கள் சாமி- நீயும் 

   ஆசைமுகம் ஆறிலொன்றைக் காமி. 

கந்தா உன்னைப் பாடிக்கொண்டு

   கால்வலிக்க ஓடிக்கொண்டு
வந்து நின்றோம் உந்தன் வாசல் தேடி - நீயும்
   வழங்கிட வேணும் அருள் கோடி

கால்வலியைத் தாங்கிக்கிட்டு 

   கண்டதையும் தின்னுக்கிட்டு

வேல்முருகா உன்னைக் காண வந்தோம் - எங்க(ள்)
   வேண்டுதலை உன்னிடத்தில் தந்தோம்.

சொந்தவேலை விட்டுப்புட்டு

   சொந்தங்களைக் கூட்டிக்கிட்டு

கந்தா உன்னைக் காண ஓடி வாரோம்- நீயும்
   கண்டுக்காட்டி என்ன செய்யப் போறோம்?

வேலையெல்லாம் தள்ளிவச்சு  

   வேலை மட்டும் நெஞ்சில் வச்சு
வேலவனைக் காண இந்த ஓட்டம் -இப்ப
   வேறெதிலும் இல்லை எங்கள் நாட்டம்.

வெயில்,பனி பார்க்கவில்லை 

   வெட்டிப்பேச்சு பேசவில்லை 

மயிலோனே நீதான் எங்கள் எண்ணம் - உந்தன் 

   மனதையும் வெல்வோம் அது திண்ணம் .

   

கார்த்திகேயா உன்னை நாங்கள்
   கால்வலிக்கத் தேடிவந்து
பார்த்தவுடன் போகும் வலி பறந்து- எம்மை
   பார்த்துவிடு பன்னிருகண் திறந்து.

பாலசுப்ர மணியனே 

   பார்வதியின் பாலகனே

காலமெல்லாம் உன்னைப் பாடிக் கிடப்போம் - உன்னைக்
   கண்டுவர ஆண்டுதோறும் நடப்போம்.

தண்டாயுத பாணி உன்னைத்
   தமிழ்கொண்டு பாடுதல்போல்
உண்டோ வேறு இன்பங்களும் எமக்கு- இதில்
   உண்மை சொல்லு இஷ்டம் தானே உமக்கு(ம்)?

கண்ணு ரெண்டும் பூத்துப் போச்சு
   காலு கையி வேத்துப் போச்சு
ஒண்ணுமில்லை எமக்கிந்த வாட்டம்  -நாங்க
   உன்னை சும்மா விட்டு விட மாட்டோம்.

-சிவகுமாரன் 

 என்னை எழுத வைத்ததும் , என் தம்பி பிரபுவை பாட வைத்ததும்

 அந்த அழகன் முருகனே. 

அதோபார் அவன்.

+

வெண்பா 

தூரம் பெரிதோ, துணையாய்க் கந்தனவன்
பாரம் சுமந்து பயணிக்க ? -  நேரம்
நெருங்கியது , நீங்கள் நினைத்ததை எல்லாம்
அருள அதோபார் அவன்.

-சிவகுமாரன்

தைப் பூசத் திரு நாளின்று பாதயாத்திரை செல்லும்  எங்கள் குழுவினருக்கு சமர்ப்பணம் 

அழகன் முருகன்

(வழிநடைப் பாடல்)

அரோகரா ஓம் அரோகரா 

            அழகன் முருகன் அரோகரா 

   அரோகரா வேல் அரோகரா 

                அறுபடை முருகன் அரோகரா 

பழனியில் முருகன் படைவீடு - அங்கு 

   பாதங்கள் தேய நடைபோடு 

அழகன் முருகன் அருள்தேடு - அவன் 

   அடிதொழ மறந்தால் வரும்கேடு .                              (அரோகரா)

கவலைகள் இருந்தால் தள்ளிப்போடு- அதை 

   கந்தனவன் காலடியில் அள்ளிப்போடு !

அவனிடம் துயரங்கள் சொல்லிப்போடு - அவன் 

   அருள்மழை பொழிவான்  துள்ளி ஆடு !                    (அரோகரா)

காவடி  தூக்கி மலையேறு -அவன் 

   காலடி பணிந்து  மனம் ஆறு 

பாவங்கள் தீர்த்திட வருமாறு -அந்தப் 

   பாலனை அழைத்து உன் குறை கூறு!                          (அரோகரா)

சரவணப் பொய்கையில் நீராடு - உன் 

   சங்கடம் கழியும் நீரோடு !
வரங்களைத் தரச்சொல்லு சீரோடு - அதை 
   வடிவேலன்  தரும்வரை போராடு!                                 (அரோகரா)

கந்தனுக்கு முகங்கள் ஓராறு - நம்மைக் 
   காத்திடும் கரங்கள் ஈராறு !
செந்தில்வேலன் பேரைச் சொன்னால் சுகம் நூறு -இது 
   சித்தரெல்லாம் கண்டு  சொன்ன வரலாறு                 (அரோகரா)

தண்டபாணி ஏறிவரும் தங்கத்தேரு - அது 
   தகதக வெனவே  மின்னும் பாரு 
கண்டுகொள்ள வேணுமடா கண்கள் நூறு - அதைக் 
   கண்ட பின்னே கவலைகள் ஓடும் பாரு!                    (அரோகரா)

பாடலை பாடியிருப்பது : பிரபு & சுற்றத்தார் 

இசை : செல்வன் 

-சிவகுமாரன் 

வைத்தீஸ்வரா!

உள்ளத்தில் பெருங்கோயில் உனக்காகக் கட்டி அதில்
    உன்திரு லிங்கம் வைத்து
   ஓமென்னும் மந்திரம் ஒவ்வொரு கணந்தோறும்
    உளமார உச்சரித்து
தெள்ளத் தெளிவாக சீவனே சிவமென்று
   தேர்ந்து நான்  போற்றுகின்றேன்
   தீராத நோயொன்றும் தீண்டாமல் நீதந்த
   தேகத்தைக் காத்து நிற்பாய்
புள்ளுக்கும் "இருக்'கிற்கும் வேளுக்கும் அருள் செய்து
   புவனங்கள் காக்கும் நாதா
   புவிதன்னில் ஒருபோதும் பிணியென்றும் மூப்பென்றும்
   புலம்பாத சக்தி நீ தா.
அள்ளக் குறையாத அமுதத்தில் ஒருதுளி
   அடியேனும் அருந்தத் தாராய்
   அகிலத்தின் பிணிதீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

ஓவாது சுற்றிடும் ஒன்பது கோள்களும்
   ஒவ்வொன்றாய் வரிசை கட்டி
   ஒருநூறு முறைஎன்னை வாட்டிவிளை யாட நீ
   வேடிக்கை பார்த்தல் முறையோ ?
பூவானம் பொன்பூமி  பூங்காற்று பொன்தழல்
   புனலென்னும்  பூதமைந்தும்
   பொட்டிக்குள் பாம்பாகி  உன்ஆணை கேட்கஓர்
    பொருட்டாமோ கோள்களெல்லாம்?
நோவாது சலியாது நோயொன்றும் தீண்டாது
    நீதந்த தேகம் கொண்டு
    நூறாண்டு காலம்உன் புகழ்பாடிப் பாடியே
    நின்பாதம் சேர வேண்டும்
ஆவாத காரியம் ஒன்றுண்டோ அவனியில்
   அய்யா உன் பார்வை பட்டால்?
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

 காயமது பொய்யென்று காலம் கழிப்பவர்
   காலனை  வெல்வதுண்டோ?
   காயமிதில் உன்கோயில் கட்டியபின் நீயதனை
   காணாமல் விடுதல் நன்றோ?
மாயமோ மந்திரமோ காட்டிஎன் பிணியெலாம்
   மாய்த்து எனை மகிழ வைப்பாய்
   மருந்தோடு தினந்தோறும் மல்லாடும் துயர்நீக்கி
   மகனென்னை  வாழ வைப்பாய்
தூயமனம், தேக்குஉடல் தெய்வம் வந்து வாழுமிடம்
    தூயவா குடியேறவா!
    ஜோதிமய மாயுன்னை பாவித்து உள்ளத்தில்
    தீபமாய் ஏற்றினேன் வா!
ஆயகலை அத்தனைக்கும் அதிபதியே, தேகத்தை
   ஆலயமாய் ஆக்கிவிட வா!
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

தெப்பமாய் கல்லையே உருமாற்றிக்  கரைசேர்த்து
   திருநா-வைக் காக்க வில்லையா?
   தீமூண்ட சுண்ணாம்புச் சூளையில் நீவந்து
   தென்றலாய் வீச வில்லையா  ?
வெப்புநோய் கண்ட உன் பக்தனை ஆட்கொண்டு
   வெந்துயர் நீக்க வில்லையா?
   விழிய்ற்று நின்ற உன் தோழனாம் சுந்தரன்
   வேதனை போக்க வில்லையா?
செப்புமுலை தெள்ளமுதம் சீர்காழி பிள்ளைக்கு
    சிவசக்தி ஊட்ட வில்லையா?
    சிறுபிள்ளை உயிர்காக்க நீ அன்று காலனை
    சினங்கொண்டு உதைக்க வில்லையா?
அப்பா உன் பிள்ளை நான் அழைக்கின்ற ஓலம் உன்
   அருட்செவியில் கேட்க வில்லையா?
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!


பிட்டுக்கு மண்தூக்கி பிரம்படியும் தான்வாங்கி
   பேதைக்கு உதவ வில்லையா ?
   பெண்ணுருவை வெறுத்திட்ட புனிதவதி அன்னைக்கு
   பேயுருவைத் தர வில்லையா?
திட்டமுடன் தருமிக்கு தேன்கவிதை தந்துதவி
   தீவறுமை போக்க வில்லையா?
   தீநாகம் தீண்டிய சிறுபிள்ளை இன்னுயிரை
   திருப்பிநீ தர வில்லையா?
நட்ட நடு நிசிதன்னில் திமிர் கொண்ட பாணனை
   நாட்டை விட்டு ஓட்ட வில்லையா?
   நரியெல்லாம் பரியாக்கி நான்மாடக் கூடலில்
   நாடகம் காட்ட வில்லையா ?
அட்டமா சித்திகள் அருளும் நீ பிணிநீக்கி
   அருள்காட்ட மனமில்லையா?
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

வேலனைச் சோதிக்க புவிவலம் வரச் சொல்லி
   வேடிக்கைப் பார்த்து நின்றாய்.
   வேடனைச் சோதிக்க விழிதன்னில் செங்குருதி
   வழிந்தோடக் காட்டி நின்றாய்.
பாலனின் உயிர்காத்த பாதத்தில் வீழ்ந்தபின்
    பயமெந்தன் வாழ்வில் இல்லை!
    பரமனே நீயெந்தன் பக்தியைச் சோதித்துப்
    பார்க்கவோர் வழியுமில்லை!
காலனை நானாக கைதட்டிக் கூப்பிட்டு
   காலம் முடிக்க வேண்டும்!
   கடமைகள் ஒவ்வொன்றாய் கழிந்தபின் நீயெந்தன்
   கணக்கை முடிக்க வேண்டும்
ஆலமா விஷம் தன்னை அள்ளிக் குடித்த நீ
   அணைத்தென்னைக் காக்க வேண்டும்!
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

இப்பிறவி தன்னிலே எதிர்கொள்ளும் இன்னல்கள்
   எல்லாம் நான் தாண்ட வேண்டும்!
   இன்னுமோர் பிறவிநான் எடுக்காமல் என்னை நீ
   ஏற்று ஆட்  கொள்ள வேண்டும்!
முப்புரம் எரித்த நீ முக்கண் திறந் தென்றன்
    மும்மலம் எரிக்க வேண்டும்
    மூச்சுள்ள நாள்வரை முடியாது என்றுநான்
    முடங்காமல் இருக்க வேண்டும்!
எப்போதும் எங்கேயும் எறும்புபோல் தேனிபோல்
    இயங்கிடும் தேகம் வேண்டும்!
    எந்த ஓர் நிலையிலும் எதற்கும் கலங்காத
    இதயம் நீ அருள வேண்டும்!
அப்பனாய்  அன்னையாய் உன்னையே எண்ணினேன்
   ஆதரவு காட்ட வேண்டும்
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

என்புதோல் போர்த்திய இந்த ஓர் தேகத்தில்
   எத்தனை போராட்டமோ?
   இடைவெளி இல்லாமல் இன்னமும் சோதிக்க
   என்மீது ஏன் காட்டமோ?
இன்பமய மானதாம் இவ்வுலகு என்று நான்
   எல்லோர்க்கும் சொல்வ தென்றோ?
   ஈசனின் அருள்பெற்ற பக்தனாம் என்றுநான்
   இறுமாந்து கொள்வ தென்றோ?
ஒன்பது துவாரத்து உடல்விட்டு உயிர்காற்று
   ஓடிவிடும் காலம் முன்னே
   ஓங்காரம் ஒலிக்க உன் ஆனந்த தாண்டவம்
   ஒருமுறை காட்டுவாயா>
அன்பையே சிவமென்று நம்பினே நீயென்னை
   அன்பினால் ஆள்வ தென்றோ?
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

முக்கண்ணா பரமேசா மூவுலகின் சர்வேசா
   முகுந்தனின் மைத்துனா வா !
   மூலனை ஆட்கொள்ள பூவுடல்  மறைத்தவா
   முக்திக்கு வழிகாட்ட வா !
நக்கீரன் தமிழோடு விளையாட வந்தவா
   நற்றமிழ் கவிதந்தவா !
   நான்மாடக் கூடல்நகர் தமிழ்ச் சங்கம் கண்டவா
   நடராஜா நலங்காக்க வா !
சொக்கனே சுந்தரா சுடரும் பிறைச் சந்திரா
   சோமேசா இராமேஸ்வரா !
   சூரர்குல இராவணனும் தொழுதேத்தும் எளியவா
   சுடர்க் கண்ணா சுகம் கூட்டவா !
அக்கறைஎன் மேல்காட்டி அல்லல் துயர் பிணி ஒட்டி
   அருள்காட்டி இருள்ஓட்ட வா!
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

திரிசூலம் கொண்டவா திசையெட்டும் ஆள்பவா
   திரிபுரம் எரித்தவா வா !
   தேயாத நிலவினை சடைதனில் கொண்டவா
   தேயாத தேகத்தை தா !
சரிபாதி தேகத்தை சக்திக்குத் தந்தவா
   சக்தியென் தேகத்தில் தா !
   சரியான பாதையில் தடுமாற்றம் இல்லாமல்
   சங்கரா வழிகாட்ட வா !
பெரியவா பிஞ்ஞகா பிச்சாடல் புரிந்தவா
   பித்தனே சித்தனே வா !
   பேராயிரம் கொண்ட பெருமைகள் வாய்த்தவா
   பிள்ளையாய் எனையேற்க வா !
அரிஅயன்  காணாத அடிமுடி கொண்டவா
   அடியேனுக் கருள் செய்ய வா !
   அகிலத்தின் பிணி தீர்க்கும் அருள் தையல் நாயகி
   அகம் ஆளும் வைத்தீஸ்வரா!

பாடியிருப்பவர் : பிரபாகரன். 

-சிவகுமாரன்

செட்டிக் குளத்து சித்தி விநாயகா

நல்லதே நடக்க வேண்டும் நல்லதே நடக்க வேண்டும்
அல்லவை எல்லாம் தீர்ந்து நல்லதே நடக்க வேண்டும்

முன்னவா !  உலகுக் கெல்லாம் மூலவா ! முருகவேளின் 

   மூத்தவா ! வினைகள் தீர்த்து முடிப்பவா ! பிரணவப் பொருளை 

சொன்னவா ! சிவமே உலகம் என்றவா ! கனியை வாங்கிச்
   சென்றவா சிந்தை முழுதும் நின்றவா நேரில் வா வா !
என்னவா எங்கள் இறைவா ! ஈசனின் மைந்தா கணேசா!
   எங்கள்குலம் தன்னைக் காக்க வந்தவா ஆலங்குடியின்
மன்னவா அருள்மிகு சித்தி விநாயகா செட்டிக்குளத்து
   "மண்"ணவா மலரடி தொழுதேன் மகிழ்ந்து நீ முன்னே வா வா !

ஆயிரம் இனங்கள் வாழும் ஆலங்குடி மாநகர்  தன்னில்
   ஆரம்ப எல்லை தனிலே ஆலயம் கொண்ட தேவா
கோயிலும், அருகே அழகாய் குளமொன்றும்   கட்டி வைத்தோம்
    கோயிலை கட்டிவைத்த குலந்தன்னை காக்க வா வா!
வாயிலில் வந்து  நின்றோம் வாயார பாடுகின்றோம்
   வரம் கேட்போர் வாழ்க்கை தன்னை வளமாக்க வேண்டுகின்றோம்
நீயின்றி யாரும் உண்டோ நிமலனே எம்மைக் காக்க
   நெஞ்சத்தின் குறைகள் எல்லாம் நேரிலே வந்து கேட்க.

மோதகம் அவல் பொரி சுண்டல், முந்திரி திராட்சை பொங்கல்
   முன்வைத்து படையல் இட்டால் முந்தி நீ வருவாய் அன்றோ?
காதலால் கவிதை பாடி கண்ணீரால் படையல் இட்டு
   கணபதி உன்னைத் தொழுதேன் கவலைகள் தீர்க்க வாராய்
சோதனை தாண்ட வேண்டும் சோகங்கள் தீர வேண்டும்
   தோல்வியின் தோளில் ஏறி தொடர்ந்து நான் வெல்ல வேண்டும்
ஆதரவு காட்ட வேண்டும் அருட்கரம்  நீட்ட வேண்டும்
    ஆலங்குடி செட்டிக் குளத்து ஐங்கரா காக்க வேண்டும்

அரிதேவன் இலக்குமியோடு அருள்மழை பெய்ய வேண்டும்
   அறுமுகன் ஆண்டு எம்மை அரசாட்சி செய்ய வேண்டும்
சரிபாதி சிவனில் பெற்ற சங்கரி நோக்க வேண்டும்
   சங்கடம் எல்லாம் தீர்த்து சந்ததி காக்க வேண்டும்
திரிசூலம் கொண்ட ஈசன் திருமுகம் காட்ட வேண்டும்
   திருவிளையாடல் காட்டி தீவினை ஓட்ட வேண்டும்
கரிமுகா நீயே எங்கள் கருணைமனு ஏற்க வேண்டும்
   கடவுள்கள் எல்லோரிடத்தும் காண்பித்து சேர்க்க வேண்டும்.

அம்பிகை அரனின் மடியில் ஆசையாய் வளர்ந்த பிள்ளை
   ஆறுமுகத் தம்பியோடு ஆடி விளையாடிய பிள்ளை
தும்பிக்கை பலத்தைக் கொண்டு சூரனை வென்ற பிள்ளை
    சுப்பிர மணியனுக்கு தூதாக சென்ற பிள்ளை
நம்பிக்கை வைத்த பேர்க்கு நலம் யாவும் செய்யும் பிள்ளை
   நாரதர் கலகத்தாலே ஞானப்பழம் பெற்ற பிள்ளை
எம்பிரான் ஈசனின் பிள்ளை எங்கள் செட்டிக் குளத்துப் பிள்ளை
  இன்னல்கள் தீர்க்கும் பிள்ளை இருக்க இனி கவலை இல்லை

 நல்லதே நடக்க வேண்டும் நல்லதே நடக்க வேண்டும் 
   அல்லவை எல்லாம் தீர்ந்து நல்லதே நடக்க வேண்டும்
நல்லோர்கள் சொல்லும் வார்த்தை நாட்டிலே பலிக்க வேண்டும் 
  நமசிவாய என்னும் ஒலியே நாள்தோறும் ஒலிக்க  வேண்டும்.
பொல்லாதோர் செயல்கள் எல்லாம் பொடிப்பொடி ஆக வேண்டும் 
   பொய் களவு வஞ்சனை சூது  பொசுங்கியே போக வேண்டும் 
எல்லோரும் எல்லாம் பெற்று எங்கள்  சித்தி விநாயகன் அருளால் 
   இணையிலா செல்வம் பெற்று ஏற்றமுடன் வாழ வேண்டும்  

பாடியிருப்பவர் பிரபாகரன்

பாடலை சுப்புத் தாத்தாவின் குரலில் கேட்டு மகிழுங்கள் 

சிவகுமாரன் 

தாக்குவாய்

கொஞ்சுதமிழ் பாட்டெழுதி
   கூவி அழைத்துன்னை
கெஞ்சுகிறேன் என்குரல்
    கேளாயோ - செஞ்சடையா
தூக்கிய உந்தன்
    திருவடி பற்றினேன்
தாக்குவாய் வாட்டும்
     துயர்..

-சிவகுமாரன்